Naam: An Daniels
Leeftijd: 38
Status: getrouwd met Björn en mama van Lars (13) en Dries (11)
Job: deeltijds kinesist
Ken je van: de blog ‘slow-living’ waar An je inspireert om trager, duurzamer en zinvoller te leven
Mantra: “minder hebben. Minder moeten. Minder doen.”

AN RUIMDE HAAR LEVEN OP

An voelde zich àltijd uitgeput en vond dat ze te veel ‘moest’. Dus ruimde ze op. Niet enkel haar huis, maar haar hele leven. Alles wat haar geen waardevol gevoel gaf vloog de deur uit. Het resultaat? Meer rust en meer tijd.

Ruim op!

“Ik had het allemaal: een vaste fulltime job, een gezin, een eigen huis, een fijn sociaal leven, leuke hobby’s,… Tot mijn 35ste had ik eigenlijk niet stilgestaan. Maar toen viel mijn leven dus wel stil. Ik had geen doelen meer. Geraakte niet meer vooruit. Dus ging ik op zoek naar iets dat zin gaf. In die zoektocht ben ik over mijn grenzen gegaan. Ik ging zowat elke uitdaging aan, op sportief, creatief, professioneel en huishoudelijk vlak. Liefst nog allemaal tegelijk. En tja, daar word je dus ziek van. Ik werd héél moe, had last van spijsverteringsproblemen, voedselallergieën,… Ik kwam ook heel wat kilo’s bij, terwijl ik helemaal niet anders at. Ik heb toen gas moeten terugnemen om te beseffen dat vooruitgaan in het leven niet draait om meer maar net om minder. Ik besliste om halftijds te gaan werken en om wat niet moet in mijn leven weg te doen. Dat is voor mij de essentie van slow living: je leven vereenvoudigen. Minder hebben. Minder moeten. Minder doen. Het zorgt voor rust in je hoofd. Het zorgt ervoor dat de mist wegtrekt, dat je terug helder kan nadenken. Word je er niet blij van, doe het dan weg. Zo simpel is het. Ontspul je huis en je leven. Het klinkt cru maar hetzelfde principe geldt ook voor mensen. Negatieve mensen, mensen die energie opslorpen,.. die hebben gewoon geen plaats meer in mijn leven.”

De weg naar geluk

“Door trager te gaan leven ben ik ook beter gaan leven. Want plots had ik tijd om na te denken. Ik ergerde me aan het verkeer, aan plastic verpakkingen, aan het feit dat de erwtjes die ik kocht met het vliegtuig uit Chili kwamen. Ik ben bewuster gaan leven, ja. Duurzaam. Iets wat veel mensen helaas nog steeds associëren met boomknuffelaars en milieu-extremisten. Maar ik doe heus geen wereldschokkende dingen, enkel kleine aanpassingen die de wereld net wat mooier maken. Zo neem ik meestal de fiets of de trein, eet ik enkel in België geteelde groenten en fruit en koop ik glazen flessen in plaats van petflessen. Trager leven betekent voor mij me zinvol en waardevol voelen. En dan wordt selecteren makkelijk. Alles wat me dat gevoel niet geeft, is ballast en mag overboord. Vroeger zocht ik zo hard naar de weg naar hét geluk. Nu besef ik dat “de weg” zelf het eigenlijke geluk is.”